Aktywne słuchanie zawiera kilka elementów oraz etapów, które zmieniają nas z biernego słuchacza w słuchacza aktywnego. Zastanówmy się więc jaka będzie aktywna postawa?

To przede wszystkim utrzymywanie kontaktu wzrokowego. Wbrew pozorom nie jest to takie łatwe, gdy dookoła ciągle dzieje się coś ciekawego. Skupmy więc wzrok na naszym rozmówcy, ale jednocześnie nie ,,wgapiajmy” się w niego, ponieważ może to być odebrane jako niegrzeczne i nachalne oraz może to prowadzić atmosferę presji. Sprawdzanie telefonu czy częste sprawdzanie godziny na zegarku podczas konwersacji, a szczególnie podczas poważnej rozmowy osobistej lub służbowej jest wręcz niedopuszczalne. To najgorszy sygnał, pokazujący, że nie interesuje nas to, co mówi druga osoba. Telefon, maile i sms-y mogą poczekać.

Kolejną rzeczą, o której należy wspomnieć, jest przerywanie i wchodzenie w słowo drugiej osobie. Jeśli zdarza się to rzadko, jest to oczywiście naturalne, zwłaszcza, jeśli rozmowa toczy się w większej grupie i chcemy wtrącić coś wartościowego do rozmowy. Jednak kiedy występuje to nagminnie, jest to odbierane jako brak szacunku do cudzych słów, a także duży nietakt. Nikt bowiem nie lubi, kiedy ktoś mu przerywa, zwłaszcza w momencie, kiedy sedno opowieści nie zostało jeszcze powiedziane. Możemy sobie przypomnieć, jak czuliśmy się, gdy nie doszliśmy do puenty historii, bo ktoś musiał wtrącić swoją. Zatem czekanie, aż rozmówca wyrazi, co ma na myśli jest centralną częścią aktywnego słuchania. Nie oznacza to jednak tego, że musimy czekać długi czas, aż ktoś wyjątkowo rozwlekły dojdzie do sedna. Kiedy temat przedłuża się, możemy zadać pytania nakierowujące drugą osobę na pierwotną myśl, od której zaczęła.

Pamiętajmy, że aktywne słuchanie nie oznacza wysłuchiwania absolutnie wszystkiego, co ktoś ma nam do powiedzenia. Na tym polega aktywność naszej postawy, że również i my możemy ingerować w rozmowę. Przytakiwanie i krótkie półsłówka będą oznaką zainteresowania i zaciekawienia. Podobnie mowa ciała mówi bardzo wiele o tym, co dzieje się w naszej głowie. Rozluźnione ramiona, nachylenie w stronę rozmówcy to oznaka zaangażowania w opowiadaną historię. I odwrotnie – skrzyżowane ręce, odchylenie do tyłu, ciągłe odwracanie wzroku są sygnałem, że ktoś niekoniecznie chce nas słuchać, bardzo mu się spieszy lub nie jest zainteresowany tematem.