(function() { var ams = document.createElement('script'); ams.type = 'text/javascript'; ams.async = true; ams.src = '//analytics.greensender.pl/scripts/js/am.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ams, s); var r = false; ams.onload = ams.onreadystatechange = function() { if (!r && (!this.readyState || this.readyState == 'complete')) { r = true; am.create("DMS6523BA53CAB84"); am.send('pageview'); } }; })();

Jak stać się dobrym mówcą? – Trzy niezbędne elementy

Czego potrzebujesz, by rozwijać się jako mówca?

Kto może Ci pomóc w coraz lepszych wystąpieniach?

Czy praktyka na pewno czyni mistrza?

Dowiedz się tego i o wiele więcej, czytając ten artykuł.

Ten, kto to potrafi, szybko osiąga rezultaty, na które inni muszą ciężko zapracować. Ta niezwykle cenna umiejętność to … efektywne wystąpienia publiczne. W krótkim czasie, za jednym razem, możesz przekonać do Twojego produktu, usługi czy biznesu wiele osób jednocześnie. Spotkanie się z każdą z 50 osób z publiczności na godzinną prezentację zajęłoby Ci 50 godzin. W jedną godzinę wystąpienia możesz zrobić więcej niż przez tydzień pracy. Czego jednak potrzebujesz, by stać się dobrym mówcą? 3 rzeczy.

1. Miejsce do praktyki

Nauczyłeś się pływać, czytając książkę? A może dzięki oglądaniu filmów w telewizji lub na YouTube? Jeśli tak, gratuluję! Chętnie dowiem się, jak tego dokonałeś. Bardziej prawdopodobne, że potrzebowałeś zanurzyć się w wodzie i doświadczeniu. Wielokrotnie. Nie bacząc na to, że woda była zimna, nieznośnie mokra i niebezpiecznie głęboka. Jednak z każdą kolejną próbą strach stopniowo znikał, a jego miejsce zajmowała ciekawość i przyjemność z pływania. W końcu odważyłeś się wypłynąć na głęboką wodę i poczułeś dumę, że udało Ci się dokonać czegoś, co jeszcze do niedawna wydawało się niemożliwe.

Z nauką występowania przed publicznością jest bardzo podobnie. Nie da się zrobić tego na sucho. Trzeba zanurzyć się … w spojrzeniach innych ludzi, mimo że też bywają zimne i groźne. Gdy jednak się już z nimi oswoisz, również możesz odnaleźć w występowaniu radość i przyjemność.

Aby nauczyć się występować trzeba praktykować. Gdzie i jak ćwiczyć?

A. Toastmasters

Najprostszym i prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem będzie odwiedzenie Klubu Toastmasters.Toastmasters International to międzynarodowa organizacja edukacyjna, która rozwija umiejętności prezentacyjne i liderskie. Na świecie jest ponad 16 tysięcy Klubów, jest więc w czym wybierać. Nie musisz się nawet fatygować z podróżą do innego kraju – Polska jest toastmasterową potęgą! Mamy ponad 60 Klubów i niemal 2 000 Klubowiczów. W każdym większym mieście znajdziesz kilka Klubów. Większość z nich organizuje spotkania wieczorem, od 18:00 do 20:00. Podczas dwóch godzin wygłaszane są przemówienia przygotowane oraz improwizowane. Ma także miejsce sesja ewaluacji, czyli ocen wystąpień pod kątem osiągnięcia celów wystąpienia, mowy ciała przy płynności wypowiedzi. Warto zainwestować te dwie godziny i zobaczyć, jak działa program Toastmasters.

B. Miniklub w firmie

Jeśli w Twoim mieście nie ma Klubu Toastmasters lub nie masz wieczorami czasu – pomyśl o założeniu miniKlubu przemówień w Twojej firmie. Warto wybrać stały dzień i stałą godzinę – jedna godzina wystarczy. Bez tego „bieżączka” pokona początkowy entuzjazm i projekt szybko się skończy. Będziesz potrzebować 8-20 osób, którym zależy na rozwoju umiejętności prezentacyjnych. To bardzo proste i skuteczne rozwiązanie. Ta godzina tygodniowo to inwestycja, która szybko się zwróci. Dzięki lepszym prezentacjom Twoja firma zdobędzie nowych klientów i/lub poprawi swój wizerunek.

Jeśli jednak nie masz takiej możliwości, zawsze możesz zebrać kilku znajomych i stworzyć pozafirmowy miniKlub przemówień. Ważne jest, by:

  • 1) mieć ustalony termin i regularne spotkania
  • 2) każdy miał okazję do występowania
  • 3) udzielać sobie informacji zwrotnej

C. Lustro

Picie do lustra to marna imitacja imprezy. Podobnie jest z wygłaszaniem przemówień do lustra. Bez publiczności nie poczujesz stresu związanego z wystąpieniem i nie nauczysz się go kontrolować. Dodatkowo, wpatrując się cały czas w siebie, jest ryzyko, że zaczniesz przywiązywać zbyt wiele wagi do swojej mowy ciała.

Może powinienem ten gest wykonać bardziej zamaszyście?
Ta mina, którą zrobiłem mówiąc o niebezpieczeństwie była nietrafiona
O kurka siwa! Źle wyprasowałem koszulę!

To tylko kilka przykładów myśli, które mogą pojawić się w Twojej głowie, gdy występujesz przed lustrem. Zamiast skupić się na tym, co najważniejsze – interesującym przekazie, wartości, którą możesz wnieść do życia słuchaczy – myślisz o sobie. A to duży błąd przy wystąpieniach. Błąd, który utrudni Ci stanie się dobrym mówcą. Lustru, jak i parówkowym skrytożercom*, mówimy NIE!

* – jeśli widziałeś film Miś, wiesz o co chodzi. Jeśli nie widziałeś – zobacz! : – )

D. Kamera (dyktafon)

Nagrywanie wystąpienia to już zupełnie inna bajka. Najlepiej na kamerze (choćby tej, którą masz w smartfonie), od biedy może też być też sam dźwięk. Moment przemawiania i przyglądania się jego efektom jest rozdzielony w czasie. Przez co jedno nie zaburza drugiego. Zaś informacja zwrotna, której sam możesz sobie udzielić oglądając nagranie, bywa bardzo cenna. Dodatkowo, nagranie możesz pokazać też innym, prosząc o komentarz. Kolejną korzyścią jest stres towarzyszący nagraniu. Mając świadomość, że nagranie zobaczą i ocenią inni, będziesz się stresować w podobny sposób, co przy prawdziwym wystąpieniu. A radzenie sobie z tremą sceniczną też wymaga wprawy.

2. Informacja zwrotna

Sama praktyka na niewiele się zda, jeśli za każdym razem będziesz popełniać te same błędy. Lub jeśli zrobisz coś świetnie, ale nikt Ci o tym nie powie. Zamiast włączyć ten punkt na stałe do swojego repertuaru, szybko o nim zapomnisz. Informacja zwrotna jest NIEZBĘDNA, byś mógł rozwijać się jako mówca.

I to nie byle jaka! Poklepywanie po plecach i mówienie: Było świetnie! będzie miłym motywatorem na początku. Potem jednak takie bezkrytyczne chwalenie raczej szkodzi niż pomaga.

Jak zatem dobrze udzielać informacji zwrotnej?
Oto kilka wskazówek. Warto, żebyś sam się do nich zastosował, ale również poprosił, by inni też tak postępowali względem Twoich wystąpień.

1.

Napisz to, co chcesz mówcy przekazać.

Jeśli 10 osób lub więcej udzieli mówcy informacji zwrotnej na raz – nie będzie w stanie tego zapamiętać. Dużo więcej skorzysta biorąc ze sobą 10 kartek i czytając je w stosownym momencie. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie by napisać i powiedzieć, co Ci się podobało lub co warto zmienić. W ten sposób mówca ma okazję dopytać czy dobrze zrozumiał uwagę.

2.

Zacznij od pozytywu.

Łatwiej jest przełknąć gorzką pigułkę (krytyki), gdy w ustach utrzymuje się słodki smak (pochwały). Jeśli przejdziesz od razu do negatywnych uwag, wiele osób zacznie się bronić, tłumaczyć lub zamknie się na kolejne informacje. Utoruj drogę szczerą i konkretną pochwałą.

3.

Skup się na jednym, dwóch lub trzech elementach do poprawy.

Nie więcej. Porusz mniej aspektów wystąpienia, za to przeanalizuj je dogłębnie: podaj przykłady i zasugeruj, jak w przyszłości zrobić to lepiej. Da to dużo lepsze efekty niż wyliczenie 10 błędów, które się mówcy zdarzyły. Przy okazji kolejnego wystąpienia możesz wspomnieć o pozostałych aspektach, jeśli mówca dalej ma z tym problem. Lepiej mniej i dokładniej, niż więcej ale po łebkach.

4.

Mów o swoich odczuciach.

Informacja zwrotna jest z natury subiektywna. Ta sama rzecz, która Ciebie zachwyciła, innym mogła mocno przeszkadzać. Nie znaczy to, że się mylisz, a inni mają rację lub odwrotnie. Każdy ma swoje preferencje. Dlatego warto wypowiadać się wyłącznie za siebie: MNIE się podobało to … dobre wrażenie zrobiło NA MNIE … ODEBRAŁEM to jako … w MOJEJ ocenie to było …

5.

Bądź precyzyjny, mów przy tym zrozumiałym językiem.

Warto nazywać rzeczy po imieniu, precyzyjnie określać co zrobił lub czego nie zrobił mówca. Ostrożnie jednak z używaniem żargonu. Polonista z wykształcenia mógłby w dobrej wierze pochwalić mówce za znakomite aliteracje, wyszukane triady czy celnie użytą antropomorfikację. Jednak dla większości nie będą to zrozumiałe terminy. Zamiast tego lepiej będzie powiedzieć o bogatym języku czy ciekawych określeniach. Bardziej doświadczony ewaluator może napisać i/lub powiedzieć, że mówca świetnie grał pauzą, ściszał głos, by budować napięcie i modulował wysokość, by oddać wewnętrzną rozterkę bohaterów opowieści. Osoba nie mająca doświadczenia może jednak wspomnieć, że podobał jej się głos mówcy, że był żywy, a przez to interesujący. Opisuj swoimi słowami to co widzisz, słyszysz i czujesz. Nie ograniczaj się do oceny dobre lub złe.

3. Uczenie się od mistrzów

Dzięki praktyce i informacjom zwrotnym, możesz się skutecznie uczyć przemawiania. Wiesz, czego unikać oraz na czym się koncentrować. Jest to dobry sposób nauki – można go jednak przyspieszyć. Zamiast wyważać otwarte drzwi i odkrywać na nowo Amerykę, warto skorzystać ze sprawdzonych sposobów, które wypracowali doświadczeni mówcy. W książkach poświęconych przemawianiu możesz znaleźć wiele wartościowych informacji o tym, jak dobrze zacząć i zakończyć wystąpienie. Możesz dowiedzieć się, jak zaangażować słuchaczy i lepiej ich przekonywać. Jednak najpełniejsze doświadczenie wyniesiesz z oglądania Mistrzów w akcji. Gdy zobaczysz całe wystąpienie, od pierwszej do ostatniej sekundy, jesteś w stanie przeanalizować różne aspekty przemówienia. Możesz skoncentrować się na tych, które Cię najbardziej interesują.

Najlepsi mówcy na świecie czekają, aż zobaczysz ich wystąpienia na stronie TED.com

Darmowo, legalnie, w dobrej jakości, z napisami (przemówienia są tam bowiem po angielsku). Wystąpienia trwają od 12 do 20 minut, możesz je więc obejrzeć w przerwie w pracy, podczas posiłku czy czekając w kolejce lub na autobus (na smartfonie). Na TEDzie znajdziesz wielu znakomitych mówców, jeśli jednak nie wiesz od czego zacząć, masz ode mnie 5 wspaniałych wystąpień na zachętę:

Oglądając mistrzów w akcji, możesz się wiele od nich nauczyć. Opowiadania historii, interakcji z publicznością, celnej argumentacji. Możesz też zobaczyć, jak różne są style występowania i do którego z nich Tobie jest najbliżej.

4. Podsumowanie

Aby stać się dobrym mówcą potrzebujesz trzech rzeczy: praktyki, informacji zwrotnej i wzorów godnych naśladowania. Znajdź miejsce i ludzi, z którymi razem będziesz ćwiczyć – może to być Klub Toastmasters, znajomi z pracy lub nagrania wideo. Udzielajcie sobie pisemnej i ustnej informacji zwrotnej, skupiając na tym co dobre oraz co i jak warto poprawić.


Witalni.pl – artykuł chroniony prawem autorskim © wszelkie prawa zastrzeżone.