(function() { var ams = document.createElement('script'); ams.type = 'text/javascript'; ams.async = true; ams.src = '//analytics.greensender.pl/scripts/js/am.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ams, s); var r = false; ams.onload = ams.onreadystatechange = function() { if (!r && (!this.readyState || this.readyState == 'complete')) { r = true; am.create("DMS6523BA53CAB84"); am.send('pageview'); } }; })();

Jak zakończyć przemówienie?

JAK ZAKOŃCZYĆ PRZEMÓWIENIE? – podobnie jak rozpoczęcie, taki i zakończenie powinno być intrygujące. Większość ludzi najlepiej pamięta to, co było mówione na początku i na końcu. Zakończenie powinno być podsumowaniem naszego wystąpienia, spinającą całość „klamerką”, która nawiązuje do początku przemówienia.

Wystąpienie pozostawione bez atrakcyjnego zakończenia albo ze sztampowym „Dziękuję, to wszystko, co chciałem powiedzieć”, mimo najlepszej treści i sposobu ich prezentacji w poprzednich etapach, prawdopodobnie nie zapadnie w pamięć słuchaczom. Zakończenie powinno być intrygujące i satysfakcjonujące dla publiczności. Warto być przygotowanym na użycie różnych wariantów zakończenia, wcześniej przygotowanych na różne sytuacje, które mogą zmienić przemówienie. Przy tym wszystkim, zakończenie nie powinno być długie i bardzo angażujące. Pod koniec większość myśli już tylko o wyjściu, nie należy więc ich zbytnio zatrzymywać.

Praktyczne sposoby na zakończenie przemówienia

Zabiegi, którymi można posłużyć się przy zakończeniu przemówienia:

1. Podsumowanie, zapięcie „klamry” – czyli odniesienie się do rozpoczęcia przemówienia, z przedstawieniem wniosków i zawarciem przesłania, które chcieliśmy przekazać.

2. Podsumowanie z wykorzystaniem cytatu – słowa słynnych osób odwołują się do emocji, dzięki czemu publiczność może lepiej zapamiętać wystąpienie.

3. Opowiedzenie historii/anegdoty – można tutaj również zawrzeć przesłanie lub analogię do niego.

4. Zadanie pytania – powinno być prowokujące i skłaniające do refleksji, tak by słuchacze, po zakończonym przemówieniu, mieli nad czym się zastanawiać.

5. Wezwanie do działania – czyli zachęcenie, by publiczność, po wysłuchanym przemówieniu, podjęła w swoim życiu określone kroki.

6. Rozśmieszenie publiczności – może to być opowiedzenie dowcipu związanego z tematem albo własna, zabawna historia.

7. Podziękowanie – w ostatniej fazie zakończenia, powinniśmy szczerze podziękować publiczności, bez zbędnych ozdobników i kokieterii, np. „Było mi bardzo miło przed państwem wystąpić”, zamiast „Mam nadzieję, że państwa nie zanudziłem”.


Słowniczek Witalni.pl – artykuł chroniony prawem autorskim © wszelkie prawa zastrzeżone.