Techniki kreatywnego myślenia

Techniki kreatywnego myślenia takie jak burza mózgów, diagram Ishikawy, czy np. 6 myślowych kapeluszy to często wykorzystywane techniki podczas pracy, zajęć z kreatywności oraz powszechnie znane techniki pobudzania kreatywności. W niniejszym artykule, przyjrzymy się natomiast kilku interesującym, ale mniej znanym technikom z których również warto korzystać.

1. Technika kruszenia

Technika kruszenia – inaczej nazywana odwróconą burzą mózgów (ang. reverse brainstorming). Metoda ta działa na podobnej zasadzie, co burza mózgów, jednak zamiast podawać pomysły na rozwiązania problemu, udzielamy odpowiedzi, co należy zrobić, by ten problem powstał lub się pogłębił. Posługiwanie się tą techniką pozwala na analizę problemu z innego punktu widzenia oraz ułatwia poszukiwania alternatywnych rozwiązań rzeczywistych celów, które chcemy osiągnąć. Po przeprowadzonej odwróconej burzy mózgów należy określić, co należy zrobić, by uniknąć powstania problemów, ich zaostrzenia, a także zrealizować właściwe cele.

2. Kwiat Lotosu

Kwiat lotosu – wariant techniki mapy myśli, pozwalający na tworzenie wielu rozwiązań dla jednego problemu. Metoda ta została opracowana przez Yasuno Matsumurę. Polega na umieszczeniu w kole na środku kartki problemu i dopisywaniu możliwych rozwiązań w kołach, przylegających do centralnego. Do nowych kół należy dorysować kolejne, zawierające rozwiązania i pomysły podobne do tych poprzednich, będące ich wynikową. Na koniec pracy powstaje „siatka” zawierająca różne rozwiązania i spojrzenia na problem. Technika ta pozwala na generowanie nowych pomysłów, w szczególności w przypadku utkwienia w martwym punkcie.

3. Metoda 635

Metoda 635 (Brainwriting) – technika szukania pomysłów i rozwiązań, polegająca na ich zapisywaniu, w przeciwieństwie do burzy mózgów, gdzie odpowiedzi są wygłaszane. Autorem metody z 1968 jest Bernd Rorbach. Liczbę 635 tworzą cyfry odpowiadające za ilość poszczególnych czynników, jakie trzeba uwzględnić pracując tą metodą. 6 oznacza, że w procesie brainwritingu musi wziąć udział 6 osób. Każda z nich powinna wymyśleć 3 rozwiązania w czasie nie dłuższym niż 5 minut i zapisać je na kartce. Kartki są obiegowe, a więc każdy ma wgląd do zapisanych treści. Każda osoba powinna zapełnić trzema odpowiedziami 6 kartek. W ostatecznym wyniku daje to 6 osób x 6 kartek x 3 rozwiązania, czyli 108 rozwiązań/pomysłów. Metoda 635 może mieć bardzo szerokie zastosowanie, zarówno w biznesie jak i nauce.

4. Philips 66

Philips 66 – metoda zwana również dyskusją 66 lub buzz session; odmiana burzy mózgów opracowana przez L.D. Philipsa. Polega na podzieleniu zespołu ludzi na grupy 6 osób, które będą pracować nad pomysłami i rozwiązaniami przez 6 minut. Po tym czasie grupy przedstawiają swoje wyniki i proces opracowywania pomysłów jest powtarzany jeszcze kilka razy, z uwzględnieniem i rozwinięciem pomysłów opracowanych wcześniej przez inne grupy. Pozwala to na stopniowe wyszukiwanie najlepszych i najbardziej trafnych rozwiązań.

5. Metaplan

Metaplan – metoda prowadzenia dyskusji, mającej na celu znalezienie rozwiązań problemów. Polega na tworzeniu treści wizualnych, które ją obrazują. Przy opracowywaniu takiej grafiki można wspomóc się pytaniami:

• 1. Jak jest?
• 2. Jak powinno być?
• 3. Dlaczego nie jest tak, jak powinno być?
• 4. Wnioski (co należy zrobić, żeby było tak, jak powinno być)

6. Synektyka

Synektyka – metoda rozwiązywania problemów w sposób twórczy, która polega na szukaniu powiązań między elementami z pozoru nie mającymi ze sobą związku, co pozwala na stworzenie nowych, wcześniej nie branych pod uwagę rozwiązań. Jej twórcą jest W.J.J Gordon, a nazwa pochodzi od „ synectikos” (gr. trzymający razem, obejmujący) lub „synektadzo” (gr. badać razem). Metoda ta może zostać wykorzystana w grupowych dyskusjach, skupiających przedstawicieli różnych grup naukowych/zawodowych. Każda z osób podczas rozmowy przedstawia swój punkt widzenia w odniesieniu do tematów, w których się specjalizuje, a wszyscy wspólnie szukają powiązań w różnych dziedzinach, które mogą wykreować rozwiązanie problemu.

7. Mapa myśli

Mapa myśli (ang. mind mapping) – metoda notowania opracowana przez brytyjskich naukowców: Tony’ego i Barry’ego Buzana, która angażuje do pracy obie półkule mózgu – lewą, odpowiedzialną za logiczne myślenie, analizę, słowa i liczby oraz prawą, odpowiedzialną za wyobraźnię, rytm, kolory, postrzeganie przestrzenne i Gestalt (obraz całości). W procesie opracowywania mapy myśli, pracują razem dwie półkule, w nieograniczony sposób generujące nowe pomysły. Technika mind mappingu opiera się na skojarzeniach, które od głównego hasła prowadzą przez ogólne aż do najbardziej szczegółowych. Jej zadaniem jest podniesienie wydajności oraz łatwości nauki i zapamiętywania.

Zasady tworzenia mapy myśli oraz przykład mapy myśli, szerzej opisaliśmy w artykule na temat tworzenia mapy myśli – do którego serdecznie odsyłamy.

Interesujesz się technikami kreatywnego myślenia?
Koniecznie sprawdź nasze warsztaty kreatywności!

Witalni.pl – artykuł chroniony prawem autorskim © wszelkie prawa zastrzeżone.