(function() { var ams = document.createElement('script'); ams.type = 'text/javascript'; ams.async = true; ams.src = '//analytics.greensender.pl/scripts/js/am.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ams, s); var r = false; ams.onload = ams.onreadystatechange = function() { if (!r && (!this.readyState || this.readyState == 'complete')) { r = true; am.create("DMS6523BA53CAB84"); am.send('pageview'); } }; })();

Burza mózgów

BURZA MÓZGÓW (ang. brainstorming) – technika rozwiązywania problemów i generowania pomysłów, wymyślona w 1936 roku przez Alexa Osborna. Jest efektywnym ćwiczeniem grupowym, jednak można je też wykonywać samemu. Polega na szukaniu dużej ilości rozwiązań/pomysłów, nawet takich, które wydają się niedorzeczne i nierealne.

 

Na czym polega burza mózgów – zasady:

Metoda nazywana jest też „giełdą” lub „fabryka” pomysłów. Intensywnie angażuje wszystkich uczestników, każdemu dając możliwość swobodnej wypowiedzi i generowania nawet nierealnych rozwiązań problemu. Technika burzy mózgów, polega w dużej mierze na na możliwości szybkiego zgromadzenia wielu odpowiedzi/hipotez/pomysłów/rozwiązań  postawionego problemu w bardzo krótkim czasie. Im więcej osób bierze udział w przedsięwzięciu, tym więcej pomysłów można zgromadzić.

Burzę mózgów można zastosować w każdej chwili, a jej przygotowanie nie wymaga dużych nakładów czasu i wysiłku. Moderator burzy mózgów przygotowuje jakieś zadanie lub określony problem do rozwiązania (np. pytanie). Problem musi mieć możliwość rozwiązania na wiele różnych sposobów. Metoda składa się z trzech etapów:

 

Etap I: Definicja problemu i wprowadzenie do burzy mózgów:

Prowadzący przygotowuje uczestników do zrozumienia istoty problemu oraz zapoznaje z zasadami uczestnictwa. Przykładowe reguły, które można zastosować:

  • Każdy uczestnik ma prawo zgłosić dowolną ilość pomysłów. Pomysły mogą być dowolne i można fantazjować – trzeba mieć świadomość, że nawet absurdalne pomysły mogą okazać się wartościowe.
  • Liczy się nie tylko ilość, ale też jakość pomysłów. W zależności od definicji problemu, może okazać się że jednak korzystniej będzie „pójść w ilość”.
  • Ocena pomysłów może być odroczona, ale w trakcie sesji pomysły nie mogą być przez nikogo krytykowane, oceniane i komentowane.
  • Można korzystać z wcześniej zgłoszonych pomysłów, zmieniać je, rozwijać i dowolnie je modyfikować. Można korzystać z sugestii innych osób.
  • Nie notuje się autora pomysłu.

 

Jeśli zależy nam, aby burza mózgów miała charakter w pełni anonimowy, uczestnicy mogą zgłaszać pomysły np. karteczkach. Świetnie się do tego nadają karteczki elektrostatyczne, które można przyczepiać dosłownie wszędzie.

 

Etap II: Przedstawienie i gromadzenie wszystkich pomysłów:

Uczestnicy podają pomysły rozwiązania problemu. Sesja może trwać od 5 do 25 minut, w zależności od liczby osób uczestniczących i stopnia trudności poruszonego problemu. Zwykle, koniec tego etapu wyznacza wyraźny spadek liczby zgłaszanych pomysłów. Sesja może się również zakończyć, jeśli prowadzący zadecyduje, że zgromadzony materiał wystarczy do rozwiązania problemu.

 

Etap III: Analiza wcześniej przedstawionych pomysłów.

Ocena rozwiązań następuje dopiero po zgłoszeniu wszystkich propozycji. Następuje dyskusja na temat każdego rozwiązania i jego ocena. Uczestnicy wspólnie wybierają najtrafniejsze rozwiązania problemu i uzasadniają swoje stanowisko. Najlepsze rozwiązanie zostaje wprowadzone w życie i sprawdzone pod względem efektywności.

Jeśli chciałbyś dobrze przeprowadzać burzę mózgów i uniknąć niepotrzebnych błędów, w tym miejscu serdecznie zapraszamy Cię do zapoznania się artykułem w bazie wiedzy pt „Mity i błędy w burzy mózgów – jak korzystać z tej techniki?”


Słowniczek Witalni.pl – artykuł chroniony prawem autorskim © wszelkie prawa zastrzeżone.

[kkstarratings]