Socjotechnika przykłady

Socjotechnika, przykłady – Nieetyczne socjotechniki, opierające się na wykorzystywaniu innych ludzi, często docierają do nas z mediów, które pełne są ich różnych rodzajów. Oddziałują na ludzkie potrzeby, które znamy z piramidy Maslowa: potrzeby fizjologiczne, poczucia bezpieczeństwa, przynależności, uznania, samorealizacji.

Przykłady wykorzystania działań socjotechnicznych w reklamach

Reklamy, które zawierają szereg socjotechnik, mają nakłaniać ludzi do zakupu produktów mających spełnić te potrzeby, lecz niewiele z nas zdaje sobie sprawę, że zaspokojenie takie następuje, ale tylko przez krótką chwilę. Popularnymi motywami pojawiającymi się w reklamach jest odwoływanie się do miłości, rodziny (potrzeba przynależności) czy chociażby do młodości (potrzeba uznania oraz samorealizacji). Kto z nas nie zna obrazków przedstawiających szczęśliwą rodzinę, która zasiada razem do popołudniowej kawy: w tle widać choinkę, a zewsząd słychać dźwięk najpopularniejszych kolęd. Z czajnika paruje woda: żona spieszy do kuchni, aby podać rozpuszczalną kawę razem z ciasteczkami. Właśnie tak powinna postępować prawdziwa rodzina. Reklamy realizujące motyw młodości znajdują odzwierciedlenie w przedstawianiu najnowszych kosmetyków ulubionych konsumenckich marek. Występujące w nich kobiety są piękne, młode, mają gładką cerę i przede wszystkim – są szczęśliwe, a wszystko to dzięki używaniu konkretnego kremu do twarzy lub tuszu do rzęs. Kobiety w średnim wieku lub starsze, bombardowane takimi treściami, zastają obraz narzuconego piękna, które zależne jest przede wszystkim od wieku i możliwe do osiągnięcia jedynie poprzez używanie określonych kosmetyków.

Socjotechnika w nauce

W świecie nauki znany jest przypadek Diderika Stapela – niezwykle płodnego badacza, który dorobił się kilkudziesięciu prac naukowych, które publikowano w najpopularniejszych psychologicznych czasopismach. Dopiero po wielu latach jego pracy odkryto, że manipulował on danymi, a część eksperymentów w ogóle się nie odbyła, mimo że posiadała pełen opis wraz z wynikami. Diderik Stapel okazał się być oszustem na światową skalę, który wykorzystał więcej niż jedną socjotechnikę. Była to manipulacja niewiedzą ludzi oraz innych naukowców, a także wykorzystanie własnego autorytetu. Badacz fabrykował badania, które następnie publikował. Nikt nie sprawdzał ich prawdziwości, ponieważ Stapel cieszył się poważaniem wśród innych naukowców. Nie robili tego także recenzenci jego prac naukowych. W ten sposób zadziałał autorytet: nikt nie pomyślał, że osoba o tak znanym i szanowanym nazwisku oszukuje w dziedzinie, którą zajmuje się zawodowo. Czytelnicy jego artykułów mogli natomiast nie posiadać wystarczającej wiedzy do weryfikacji oszustwa – i to była manipulacja niewiedzą ludzi, którzy nie posiadali wystarczającej ilości informacji. W ten sposób Diderik Stapel wprowadził świat psychologii w błędy, które później trzeba było sprostować, aby nie szerzyć dalej wyników fałszywych eksperymentów.

Informacje Dodatkowe

Codzienna komunikacja z innymi, sprzedaż, negocjacje, zarządzanie zespołem to sytuacje w których nieustannie kreują ludzie wzajemny wpływ lub manipulują drugą stroną. O tym jak bronić się przed manipulacjami klientów lub podwładnych możesz dowiedzieć się z naszych VIDEOKURSÓW o tej tematyce. Nawet jeżeli nie zarządzasz lub nie pracujesz w szerokim ujęciu z klientami, to warto poznać techniki obrony przed manipulacjami, bo to narzędzia potrzebne do budowania relacji bez względu na wykonywany zawód. Odwiedź KURSY.WITALNI.PL i już za chwilę rozpocznij kurs, do którego uzyskasz dostęp bez ograniczenia w czasie.