Rozwiązywanie konfliktów

Rozwiązywanie konfliktów – jest to niezbędna umiejętność, aby pracować w grupie, podobnie niezbędna jest też wiedza, że pomiędzy ludźmi dochodzi i będzie dochodzić do konfliktów i nie ma w tym nic złego, pod warunkiem, że strony nie posuwają się do nieetycznych czynów, aby ten konflikt rozwiązać.

Niekontrolowany przebieg konfliktu może skutkować jego eskalacją.

Niestety nierzadko bagatelizując narastający konflikt wywołany z pozoru nic nieznaczącą „błahostką”, dochodzi do jego eskalacji. Dodatkowo do tego typu kroków, kiedy jednostka wykorzystuje swoją przewagę, aby poniżyć drugą stronę. Czy to dzięki własnemu statusowi, czy posiadanej władzy, czy poprzez manipulację drugą osobą lub otoczeniem. Grą niewartą świeczki jest szukanie kozła ofiarnego, na którego zrzuci się całą winę za powstałą sytuację. Zazwyczaj to obie strony zawiniły. Ucieczka od znalezienia rozwiązania wydaje się być kusząca, może problem sam odejdzie w niepamięć? Zazwyczaj nie jest to skuteczna taktyka, ponieważ konflikt może eskalować, a wówczas coraz bliżej do jego wielkiego wybuchu. Odkładanie rozwiązania na później może przyczynić się do nawarstwienia liczby problemów. W ten sposób rzecz, która była błahostką, nagle stanie się przeszkodą nie do przejścia.

Możliwe kierunki przebiegu konfliktu.

Warto poszukać w zaistniałym konflikcie szansy wzrostu. Przeanalizować, jakie elementy zarządzania niedomagają oraz skupić się nad ich poprawą. Poszukiwanie rozwiązania może przebiegać w kilku różnych kierunkach: rywalizacji, poszukiwania kompromisu, podjęcia współpracy, dostosowania się lub unikania. Ostatni sposób został powyżej opisany i nie wydaje się być skuteczną metodą, jednak wśród wymienionych pięciu kierunków, w które można się zwrócić, wyróżniają się szczególnie dwa z nich: kompromis oraz współpraca.

Kompromis, współpraca, a może dostosowanie się? Który kierunek wybrać?

O ile drugi z nich jest rozwiązaniem wręcz idealnym, o tyle konflikt często musi być zażegnany poprzez kompromis, czyli dojście do porozumienia poprzez rezygnację każdej ze stron z pewnych korzyści. Zatem, innymi słowy, i ja i ty coś porzucamy, aby znów móc się porozumieć. Pójście na tego typu ustępstwo łagodzi oczekiwania drugiej strony, która widzi, że jest chęć porozumienia się. Stąd sama również jest skłonna odpuścić. Jest to więc znalezienie punktu gdzieś pośrodku stanowisk skłóconych stron.

Współpraca natomiast to poszukiwanie całkowicie nowego planu, który zadowoli dwie strony jednocześnie. Może to być niełatwe zadanie w obliczu istniejącego konfliktu. Jeszcze inne rozwiązanie, czyli dostosowanie się, które na pierwszy rzut oka nie wydaje się atrakcyjną propozycją, może się okazać po chwili namysłu słuszną drogą. Być może w emocjach nieprawidłowo oceniamy stanowisko drugiej strony? Konflikt nie zawsze musi oznaczać walkę. Istotne może okazać się pozbycie dumy i przeanalizowanie argumentów oponenta, którego rozwiązanie może być lepsze w długiej perspektywie lub może przyczynić się do większych korzyści dla wielu osób.

Czy całkowite wyeliminowanie konfliktu jest możliwe?

Wyzwanie stanowić może dążenie do całkowitej likwidacji konfliktów. Nie jest to raczej możliwe. Dynamiczne zmiany zachodzące między ludźmi stanowią przeciwieństwo ładu i pojawiać może się wiele czynników konfliktogennych. Każdy posiada własne, wyrobione zdanie na konkretny temat. Z racji różnorodności w zespołach, liczba takich „własnych zdań” jest równa liczbie członków zespołu. Zatem wystąpienie konfliktu będącego spowodowanym m.in. przez różnicę zdań jest nieunikniony. Jednak jak najbardziej możliwe jest dążenie do zmniejszenia liczby sporów, które obniżają jakość relacji międzyludzkich. By tego dokonać niezbędne jest posiadanie kompetencji pozwalających na odpowiednie zarządzanie konfliktem. Począwszy od umiejętności rozpoznania jego oznak, przez kontrolę jego przebiegu, po skuteczne dążenie do jego załagodzenia i rozwiązania. Dużą wartością skutecznego zarządzania konfliktem jest umiejętność zarządzania zespołem podczas konfliktu oraz kierowania jego przebiegiem, by efektem końcowym jego rozwiązania było wyciągnięcie wniosków na przyszłość oraz niekiedy zaciśnięcie więzów i wzmocnienie relacji.