Technika Walta Disneya

TECHNIKA WALTA DISNEYA – technika opracowana na podstawie sposobu pracy Walta Disneya i jego zespołu, pomagająca w planowaniu projektów, realizacji celów i szukaniu kreatywnych rozwiązań dla różnych problemów. Jej głównym założeniem jest analiza danego tematu/zagadnienia/projektu z trzech całkowicie od siebie różnych punktów widzenia: Marzyciela, Realisty i Krytyka.

Technika Walta Disneya najlepiej sprawdza się w pracy zespołowej, gdzie każda osoba wciela się w inną rolę. Technika ta, jest również możliwa do zastosowania przez jedną osobę, która będzie kolejno przyjmować trzy perspektywy (Marzyciela, Realisty i Krytyka). Taka strategia pracy pozwala w prosty sposób na analizę i spojrzenie na zagadnienie z różnych stron – z uwzględnieniem potrzebnych zasobów, czy np. mogących się pojawić zagrożeń. Aby skutecznie korzystać z tej techniki należy rozpocząć od roli Marzyciela, potem kolejno Realisty i Krytyka. Nie jest to jednak zamknięta droga – w dowolnym momencie można wrócić do każdej z ról i jeszcze raz spojrzeć z konkretnej perspektywy.

Czym w technice Walta Disneya charakteryzują się poszczególne perspektywy?

1. Marzyciel – generuje pomysły, idee i rozwiązania bez żadnych limitów. Nie istnieją tutaj ograniczenia, wszystko jest możliwe.

2. Realista – patrzy obiektywnie na pomysł Marzyciela i stara się wymyślić, co zrobić, by go realnie zrealizować.

3. Krytyk – znajduje nie dostrzeżone wcześniej wady i najsłabsze ogniwa, co pomaga je naprawić i wyeliminować.

Przed przystąpieniem do przyjęcia danej roli należy stworzyć odpowiednie warunki, które ułatwią to zadanie. Proces ten nazywany jest tutaj „kotwiczeniem”. Do każdej z roli potrzebne sa inne czynniki, które pomogą nam się w nią wcielić. Każda z trzech postaci potrzebuje osobnego miejsca, w którym będzie mogła się w pełni zrealizować. Mogą to być oddzielne pomieszczenia, różne kąty w pokoju albo inne kawałki podłogi. Następnie należy przyjąć odpowiednią postawę dla każdej z postaci. W przypadku Marzyciela będzie to pozycja stojąca, Realisty – siedząca na krześle, Krytyka – siedząca na podłodze.

Kolejnym etapem jest przypomnienie sobie i wyobrażenie sytuacji, w których znajdowaliśmy w stanie zbliżonym do charakterystycznych cech Marzyciela (np. tworzenie wizji, bycie zmotywowanym), Realisty (np. chłodna kalkulacja w trudnej sytuacji, panowanie nad emocjami) oraz Krytyka (np. dostrzeganie samych wad, obrazowanie wszystkiego „w czarnych barwach”). Metoda Disneya pozwala na wyklarowanie pełnego obrazu tego, co chcemy zrobić, a ze względu na swoją uniwersalność można ją zastosować w wielu dziedzinach życia zawodowego i prywatnego.