Nawyk samodyscypliny

SAMODYSCYPLINA – inaczej samoregulacja, samokontrola, silna wola; czyli zdolność panowania nad swoimi emocjami i zachowaniami. Umiejętność ta jest szczególnie ważna przy wyrabianiu nowych nawyków i dążeniu do osiągnięcia długoterminowych celów, wyznaczonych sobie przez nas samych, przy jednoczesnym ignorowaniu zachcianek, pokus, które mogą dać nam tylko krótkoterminowe i bezpośrednie korzyści. Niektórzy mają bardzo rozwiniętą tę zdolność, inni muszą się jej nauczyć.

Samodyscyplina buduje naszą siłę, wytrwałość i charakter. Zmuszanie się do robienia rzeczy, na które nie zawsze mamy ochotę lub powstrzymywanie się od wykonania tych, które chcemy zrobić w danym momencie, nie jest prostym zadaniem. Samodyscyplina pomaga w budowaniu nawyków – im wyższy jej poziom, tym prościej jest to zrobić. Istnieje kilka metod, wspomagających rozwój samodyscypliny.

Jakie metody wspierają rozwój samodyscypliny?

1. Świadomość konsekwencji podjęcia danego działania lub jego zaniechania – musimy najpierw uświadomić sobie, co się stanie, jeśli coś zrobimy lub czegoś nie zrobimy np. gdy wypijemy dzisiaj wino, jutro będziemy się źle czuć. Jest to realna konsekwencja i zdając sobie z niej sprawę, jesteśmy bardziej zmobilizowani, by przykładowego wina nie pić.

2. Wyznaczanie sobie celów – wiele celów wymaga systematycznej pracy, by je osiągnąć, a aby regularnie wykonywać daną czynność, potrzebna jest samodyscyplina np. wyznaczamy sobie cel, by studiować w Londynie. Musimy w związku z tym codziennie przez określony czas uczyć się języka angielskiego.

3. Stosowanie nagrody za dotychczasowe postępy – takie małe przyjemności będą stanowić dodatkową motywację do wykonywania lub nie wykonywania danych czynności. Ważne jest, by były to nagrody inne, niż to, co robimy lub przeciw czemu „walczymy” np. za odbycie wszystkich treningów w tym tygodniu możemy wybrać się do kina, a nie zjeść fast food.

4. Opracowywanie scenariuszy reagowania wobec różnych wydarzeń i pokus – te na pewno się pojawią. Może to być nagły deszcz w sobotę rano, gdy mieliśmy pobiegać albo tort przyniesiony przez koleżankę z pracy. Musimy przewidzieć takie sytuacje i zastanowić się, jak zareagujemy – wtedy mamy większą pewność, że rzeczywiście wytrwamy w swoim postanowieniu, czyli przykładowo pójdziemy pobiegać mimo deszczu, a na wizję zjedzenia smacznego tortu pozostaniemy niewzruszeni.

5. Analiza siebie i swoich zachowań – metoda ta pomaga podnieść poziom naszej samodyscypliny, ponieważ jesteśmy świadomi każdej czynności i możemy wyciągać z niej wnioski np. zapisujemy ilości jedzenia, które spożyliśmy w ciągu dnia.

6. Nastawienie na korzyści – większą samodyscyplinę uzyskamy robiąc coś, ponieważ w przyszłości się to opłaci, niż gdybyśmy robili to ze strachu przed tym, co może się stać jeśli tego nie zrobimy. Oczywiście świadomość konsekwencji jest ważna, ale nie mogą one stanowić głównej motywacji (pkt. nr 1)

7. Realizowanie celów małymi krokami – porwanie się na duży cel, w momencie gdy nie mamy odpowiednich umiejętności czy energii może skutkować porażką. Lepiej podzielić go na mniejsze części lub wykonywać etapami np. jeśli dawno nie uprawialiśmy sportu, ciężko będzie nam wykonywać trening codziennie. Z początku możemy być zmotywowani, ale po jakimś czasie poczujemy się przetrenowani i zniechęceni. Lepiej wykonywać ćwiczenia co drugi dzień i stopniowo zwiększać ich ilość i częstotliwość.