(function() { var ams = document.createElement('script'); ams.type = 'text/javascript'; ams.async = true; ams.src = '//analytics.greensender.pl/scripts/js/am.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ams, s); var r = false; ams.onload = ams.onreadystatechange = function() { if (!r && (!this.readyState || this.readyState == 'complete')) { r = true; am.create("DMS6523BA53CAB84"); am.send('pageview'); } }; })();

Negocjacje miękkie

Negocjacje miękkie – jeden z podtypów negocjacji pozycyjnych (drugi typ: negocjacje twarde). Charakteryzuje się tym, że co najmniej jedna ze stron jest przyjacielska wobec innych stron, a jej celem jest osiągnięcie porozumienia. Miękki negocjator stawia przede wszystkim na dobre stosunki międzyludzkie, dlatego łatwo jest w stanie iść na ustępstwa i proponuje wiele ofert, nie boi się odkrycia swojej dolnej linii będącej minimum na jakie jest w stanie się zgodzić, ponieważ bezgranicznie ufa drugiej stronie. Akceptuje straty w imię osiągnięcia jednomyślności z drugą stroną negocjacji, unika wywierania presji.

Gdzie najczęściej występują negocjacje miękkie?

Negocjacje miękkie.

Ten typ negocjacji występuje często w relacjach prywatnych – wśród rodziny i przyjaciół, stosunkowo rzadko spotykany jest w biznesie. Może być stosowany wobec zaufanego partnera, którego cele znamy i wiemy, że są zbieżne z naszymi.

Negocjator stosujący miękką strategię narażony jest na ciosy i dominację ze strony negocjatorów prowadzących twardą, agresywną grę. Poddaje się presji i za wszelką cenę chce uniknąć konfliktu, co na ogół kończy się dla niego dużymi stratami. Bywa tak, że koszty udziału w negocjacjach miękkich są większe od zysków, jakie mogłyby być uzyskane po zakończeniu takich negocjacji.