(function() { var ams = document.createElement('script'); ams.type = 'text/javascript'; ams.async = true; ams.src = '//analytics.greensender.pl/scripts/js/am.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ams, s); var r = false; ams.onload = ams.onreadystatechange = function() { if (!r && (!this.readyState || this.readyState == 'complete')) { r = true; am.create("DMS6523BA53CAB84"); am.send('pageview'); } }; })();

Komunikat

Komunikat – podstawowy element komunikacji. Bez komunikatu nie ma komunikacji. Komunikat będzie więc nośnikiem informacji. Najbardziej podstawowy model komunikowania obejmuje nadawcę komunikatu, przekaz oraz odbiorcę. Autorem takiego modelu był Harold Lasswell w połowie ubiegłego wieku. Model ten odpowiada na pytania: Kto przekazuje? Co przekazuje? Jakim kanałem? Do kogo trafia przekaz? Jaki jest efekt komunikatu? Powyższy model ma zastosowanie, gdy chodzi o komunikację instrumentalną, a więc mającą wywrzeć określony wpływ na odbiorcę informacji.

 

Model komunikacji wg. Claude’a Shannona i Warrena Weavera.

Komunikat.

Innym prostym modelem, uwzględniającym dodatkowe zmienne, jest model Claude’a Shannona i Warrena Weavera. Model ten zawiera źródło informacji; nadajnik/nadawcę; nadany sygnał; a następnie kanał, który może być źródłem zakłóceń; odebrany sygnał; odbiornik przekazu/odbiorcę. W tym modelu ważne jest uwzględnienie zakłóceń, które często występują pomiędzy nadawcą i adresatem i mogą mieć różne pochodzenie. Zakłócenia mogą zniekształcać komunikat lub całkowicie uniemożliwiać jego zrozumienie.

 

Komunikat – ograniczenia i alternatywy przekazu.

Stosowane kanały mogą się przyczyniać do ograniczeń przekazu, co ma potencjał wpłynięcia na odbiór komunikatu. Na przykład komunikatory internetowe nie uwzględniają większości komunikatów niewerbalnych, które mają niebagatelne znaczenie dla przesyłanej informacji. Dlatego alternatywą dla zawartych emocji stały się emotikony, gify, obrazki i piktogramy, mające zastąpić rzeczywiste stany wewnętrzne osób uczestniczących w dialogu.

 

Postępujący trend komunikacji wizualnej.

Na przestrzeni lat widać coraz bardziej postępujące zwrócenie się w stronę obrazu oraz komunikację obrazami. W latach, gdy media masowe nie istniały, chociażby ilustracje w gazetach były tylko dodatkiem do napisanego tekstu. Obecnie w tabloidach to często zdjęcie jest osią, wokół której powstaje krótki tekst. Obraz ma szokować, przyciągać, zwracać uwagę.

Do jego popularności przyczynił się szeroki dostęp do kolorowego druku, który jest atrakcyjny dla oka. Rozwój mediów związanych z obrazem jest faktem. Spada czytelnictwo gazet zarówno w formie papierowej i wirtualnej na korzyść oglądania telewizji czy pozyskiwania informacji z internetu. Coraz większym zainteresowaniem cieszy się rozrywka w mediach. Dużą jej część stanowią komunikaty obrazowe. Taka forma łatwiej trafia do odbiorcy i szybciej oddziałuje na jego emocje. Łatwiej jest poddać pod krytykę przeczytany tekst niż trafiający do najgłębszych emocji obraz. Z tego względu tak prężnie rozwija się reklama, na której opiera się większość mediów oraz która przynosi zyski firmom sprzedającym swoje produkty. Taka sytuacja wymaga zastanowienia się na nowo nad komunikacją i jej formami, ponieważ widać jej unifikację na przestrzeni ostatnich lat.


Słowniczek Witalni.pl – artykuł chroniony prawem autorskim © wszelkie prawa zastrzeżone.

[kkstarratings]