(function() { var ams = document.createElement('script'); ams.type = 'text/javascript'; ams.async = true; ams.src = '//analytics.greensender.pl/scripts/js/am.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ams, s); var r = false; ams.onload = ams.onreadystatechange = function() { if (!r && (!this.readyState || this.readyState == 'complete')) { r = true; am.create("DMS6523BA53CAB84"); am.send('pageview'); } }; })();

Rodzaje komunikacji werbalnej

Rodzaje komunikacji werbalnej – Komunikację werbalną można podzielić na kilka rodzajów w zależności od kryterium.

 

Podział komunikacji werbalnej ze względu na kierunek i organizację.

Rodzaje komunikacji werbalnej.

Komunikacja werbalna według kierunku.

Komunikacja jednostronna – wysłanie komunikatu w jedną stronę. Komunikat zostaje odebrany, ale bez możliwości odpowiedzi. Zachodzi np. w relacji szef-podwładny, kiedy pierwszy zleca wykonanie zadania drugiemu.

Komunikacja dwustronna – komunikaty wypływają i są odbierane przez obie strony, dzięki czemu przybierają formę dialogu. Występuje np. między partnerami w komunikacji wzajemnych potrzeb.

 

Komunikacja werbalna według organizacji.

Komunikacja pionowa – podobna do komunikacji jednostronnej. Najczęściej informacja wysyłana jest jednostronnie od przełożonego w kierunku podwładnych. Zalicza się do niej także komunikacja w drugą stronę, a więc w górę – od podwładnych do przełożonych, kiedy np. informują o postępach w realizacji zadań.

Komunikacja pozioma – analogicznie podobna do komunikacji dwustronnej. Zachodzi pomiędzy podobnymi statusem członkami grupy, np. pracownikami, gdzie każdy jest sobie równy. Może występować także na drodze szef-pracownik w firmach, których członkowie mają taka samą pozycję, niezależnie od zajmowanego stanowiska.

 

Wewnętrzny i zewnętrzny kierunek komunikacji werbalnej.

Podział komunikacji werbalnej według kierunku komunikowania odnosi się do organizacji, w których kierunek może przybrać dwie formy: zewnętrzną i wewnętrzną.

Komunikowanie zewnętrzne – będzie to chociażby stwarzanie konkretnego wizerunku firmy w mediach oraz wysyłanie informacji poza struktury organizacji.

Komunikowanie wewnętrzne – odnosi się do wymiany informacji wewnątrz firmy, czyli między jej pracownikami, działami czy zarządem i kierownictwem.

 

Struktury formalnej sieci komunikacji werbalnej.

Ciekawymi strukturami są formalne sieci komunikacji, które można wyodrębnić w organizacjach. Pierwsza zwana „łańcuchem” jest formą, gdzie najważniejszą osobą komunikującą pozostaje kierownik, menadżer itp. i gdzie przekaz wędruje po linii hierarchii. W drugiej, zwanej „kołem”, przywódca komunikuje informacje pozostałym członkom grupy. Trzecia forma, „kokon”, pozwala na swobodną komunikację wszystkich członków grupy między sobą.


Słowniczek Witalni.pl – artykuł chroniony prawem autorskim © wszelkie prawa zastrzeżone.

[kkstarratings]