(function() { var ams = document.createElement('script'); ams.type = 'text/javascript'; ams.async = true; ams.src = '//analytics.greensender.pl/scripts/js/am.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ams, s); var r = false; ams.onload = ams.onreadystatechange = function() { if (!r && (!this.readyState || this.readyState == 'complete')) { r = true; am.create("DMS6523BA53CAB84"); am.send('pageview'); } }; })();

Efektywne zarządzanie zespołem

Efektywne zarządzanie zespołem – wynika ono ze znajomości możliwych stylów zarządzania oraz polega na wybraniu najefektywniejszego z nich – stylu przywódczego. Oprócz tego mądre zarządzanie wiąże się z kompetencjami pozwalającymi zażegnywać konflikty już w zarodku.

 

Najbardziej wymagający, a zarazem najbardziej efektywny

Efektywne zarządzanie zespołem.

Styl przywódczy to jeden z pięciu modeli kierowania zespołem opracowanych przez Blacke’a i Mouton. Znajduje się on na końcach dwóch wymiarów tworzących modele kierowania zespołem. Wymiary te to zorientowanie za pracowników oraz zorientowanie na zadanie. Model przywódczy polega na maksymalnym skupieniu na ludziach oraz maksymalnym dążeniu do realizacji zadania. Jest to bardzo wymagający model, ponieważ wiąże się z dużym nakładem pracy, a także długim doświadczeniem w dowodzeniu ludźmi. Pozostałe cztery style to: styl bierny, styl demokratyczny, styl autokratyczny, styl kompromisowy. Co jest jeszcze ważne, aby zarządzanie było skuteczne?

 

Teoria X – jak zmotywować niechętnych do pracy pracowników?

Douglas McGregor opracował w dwudziestym wieku teorię X i Y, która opisuje podejście do pracy prezentowane przez pracowników. Postawa X oznacza niechęć do pracy i wykonywanie jej pod przymusem lub z konieczności zarobienia pieniędzy na normalne życie. Pracownik to osoba leniwa, którą należy kontrolować i sprawdzać efekty jej pracy. Wykazuje się ona brakiem wyższych ambicji oraz nie można jej całkowicie ufać. Najskuteczniejszy wobec takich osób jest styl autokratyczny, który polega na dyrektywnym wydawaniu poleceń, narzucaniem zadań do zrealizowania bez możliwości ich modyfikacji, sprawowaniem kontroli i oczekiwaniem posłuszeństwa.

 

Teoria Y – swoboda czynnikiem rozwoju

Podejście Y to model, zgodnie z którym pracownicy mają wysoką motywację osiągnięć, są osobami ambitnymi, przejmują odpowiedzialność za wykonywane przez siebie zadania oraz oczekują nowych wyzwań. Przekazanie swobody jest lepszym wyjściem niż sprawowanie nadzoru – wolność działania będzie skutkować bardziej twórczymi rozwiązaniami, co pozwoli pracownikom wzrastać w rozwoju. Kierownik demokratyczny wydaje się osobą dobrą do prowadzenia takiego zespołu, ponieważ ceni on dawanie swobody w procesie realizacji zadań.

 

Wiesz więcej – możesz więcej

Najbardziej skuteczne zarządzanie opierać się będzie na znajomości jak największej puli stylów kierowania, co pozwoli wykorzystać odpowiedni model do danych grup, z jakimi przyjdzie się spotkać kierownikom zespołów.


Słowniczek Witalni.pl – artykuł chroniony prawem autorskim © wszelkie prawa zastrzeżone.

[kkstarratings]